gitme, gidersen
kış alevlenir, bahar üşür
papatyanın yaprakları düşer.
hıçkırıklar boğazda düğüm düğüm
nefes deniz rüzgarı giyer,
yanaklarda serçe gözündeki zehir ağarır.
gidersen
gözler b/ağlı,
ecel uçurumları terler,
her gece bu uçurumdan kaç aşk
düşer,
seni sensiz sevmeler çoğalır.
gidersen
solar gözdeki çiçeklerin feri,
sağılır bulutlardan suretin,
güneş hicabından söner.
gidersen
geride öksüz bir çocuk kalır,
gülüşüne sekte vurur devir,
dokunsalar sular altında kalır bu şehir.
Kayıt Tarihi : 23.12.2021 17:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Öğlen saatlerinde yazdım.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/12/23/oksuz-cocuk-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!