Yalnız Biriyim Şiiri - Meryem Keskin

Halimi soranlara, iyiyim dedim.

Hem onlara, hemde kendime,
Yalan söyledim.

Ne yaşadım, nede ölmeyi bildim.

Şimdi nasılsın diye sormayın,
Sormayın nolur bana.

Öksüz yetim kalmış, çocuk gibiyim.

Sayısız arkadaşın, dostun içinde.
Yapayalnız kaldım kendi içimde.

Gülizarsız kalmış, gonca gibiyim.

Gülmeyi unutmuş, yaşlı gözlerim.
Unutmuş sevmeyi artık yüreğim.
Beraat beklerken sevda suçundan.

Yargısız idama, mahkum gibiyim.

Ne limanlar yaktım ben, gemiler ile.

Ne dostları terk etdim, gömdüm maziye.

Bir aşk uğruna değilmiydi bu çektiğim çile.
Başımda kara bağlı yaslı gibiyim.

Keremin rüyasında, aslı gibiyim.

Gurbet ellerinde, sılaya hasret.

Namerdin kapısına, eylemem minnet.

Kader bağlamaz ise bir gün, gelirim elbet.
Yüreğimde yalnızlık virane yurdum.

Anasız babasız, yetim gibiyim.

Yâr dedim, bağrıma yaralar saldı.
Kör oldu gözlerim, renkler im soldu.

Bu aşktan dön bir bak, bana ne kaldı.

Yuvasız kalmış, kuşlar gibiyim.

Yarensiz yârsiz yalnız biriyim.

……Meryem Keskin……
……05.03.2023………