Kurulan hayalleri düşünmeden yıkarak,
Ardında hep tarifsiz acılar bırakarak,
Yarım kaldı hayatın yürekleri yakarak,
,,Çok mu acelen vardı koşar adım gitmeye,
**Öksüz kalan yavrular hasret kaldı gülmeye,
-
Fidana benzer idin, hep acıdan kaçardın,
Hiçbir kimsem yok iken bana kucak açardın,
Gülen gözlerinl de etrafa gül saçardın,
,,Çok mu acelen vardı, şaşar adım gitmeye,
,,Öksüz kalan yavrular hasret kaldı gülmeye..
-
Gözden akan yaşlarla göl de yapsan durulmaz
Yetim kalan yavrunun, bil ki beli doğrulmaz,
Yürekler kan ağlarken, neden niçin sorulmaz.
,,Çok mu acelen vardı, kaçar adım gitmeye,
,,Öksüz kalan yavrular hasret kaldı gülmeye..
-
Neşeyle bakar idin, asla yoktu sende kin,
Yorgun olunca yürek nasıl olur ki etkin
Acını hep gizlerdin düşmezdin asla bitkin,
,,Çok mu acelen vardı, naçar adım gitmeye,
,,Öksüz kalan yavrular, hasret kaldı gülmeye..
24.04.2016
Kayıt Tarihi : 25.4.2016 00:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!