Öksüz Bir Çocuk Gibi... Şiiri - Perihan ...

Yine sensiz senle yaşarken her anı,
Adım adım arşınladığım,
Sen diye kaldırım taşları,
Seni gördüğüm yaprakların damarları,
Sen geliyorsun diye baktığım her arabayı,
Kimbilir daha ne kadar yaşayacağım bunları,
Bir film şeridi gibi tekrar tekrar
Aynı yerden sararcasına makarayı,
Hep aynı mı olacak acaba başı,
Hep hüzün mü verecek sonu?

Kimbilir,
Daha kaç gece bölünecek uykularım,
Daha ne kadar buz tutacak sensizlikten,
Ellerim, kollarım, bacaklarım,
Yokluğunla üşüyecek yüreğim,
Uyumamak için direnecek tüm hücrelerim…

Kimbilir,
Daha ne kadar,
Uykusuz geçecek gecelerim,
Severken,
Sevginin içinde yok olup gitmekmiş
Demek ki benim kaderim…

Yalnızlık gibi hep,
Yalnız yaşadığım hislerim,
Sahipsiz, dayanaksız, kimsesiz,
Ben gibi,
Garip kaldı ne yazık sevgilerim…

Öksüz çocuk gibi,
Kenarda kıyıda,
Bir parça ilgi için boynunu bükmüş,
Sabırla beklemiş,
Bazen bir ışık görüp sevinmiş,
Sonra yine yalnızlığına bürünmüş,
Öksüz bir çocuk gibi terk edilmiş,

Yalnız kaldı yüreğimdeki,
O sonsuz dediğim sevgilerim…

11.01.09 03:09

Perihan Metin
Kayıt Tarihi : 17.4.2009 16:54:00