Öksüz Şiiri - Gülşah Başol

Babası var elbet
Anası var ama yok
Annem diyor haspaya
Oysa öksüz kuş kovalamak onun kastı
Fırsatını heer bulduğunda....

Öksüzün gözleri asılı göğe
Allah'a yakarıyor,
Kız canından bezmiş
Analığı canını ezmiş...

Nereye gidebilir
Evin yolları taşlı ama
Nereye gidebilir?
Hoca Efendi ümreye götürmüş cemaatini
Bilmiyor ki hanımın vicdanı da bavulda...

Kuşların öksüzü bile Allah'tan emanet ağaca
Babam burda olsaydı diyor
Her tavuğa kişşş diyemezdi annem
Yahut kardeşim olaydı yanımda...

Gözyaşları içini dökmek isteyen bulutlar gibi
Dersiniz ki ayı günü,
Sarı saçları saman alevi gibi uçuşurken
Mavi gözleri her bakışta hüzün doğuruyor,
Sanki içi yangın yeri
Başında dumanlı bir dağ oturuyor...

Adını yakasına iliştiriyor analık her fırsatta
Gerek söz, gerek tavırla,
"Sen fazla eşya gibi içini daraltarak yüzüyorsun
Onun üç oda, bakla sofa yurdunda..."

Öksüüz!
Anan yok ki ağlasın sana....