ÖKSÜZ
gittin de ne oldu
belki
şu bastığım kilim parçası
omzuma tünerken
yaktığım soba
ille de
yıkamadığın bulaşıklar
bana kaldı
yoksa
öksüz mü kaldılar
bilsem ki
yenik düşmeyeceğim
zamansız uçurumlarının düşlerine
boyun eğmeyeceğim
gün be gün bileylenen
ıpıl ıpıl alazlanıp
gönül çalan hançerlerine
dilin kemiği yok derler
öksüklükse
iç kanamalarının
yürek yangınlarının yansıması
söze durur
dize durur
ipe sapa gelmez
yarına kalmaz
dizeler olur
bir ben bilir
bir ben yazarım..11.2.2010
Yusuf Işık 3
Kayıt Tarihi : 4.7.2017 15:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!