Öksüz Şiiri - Işıl Başkalem

Çok geç kalınmış bir hayat bu bizimkisi.
Şimdi oturduğum pastanedeki börek kokusu
Sana özenerek pişirdiğim böreklerin yerini tutmuyor.
Ondandır yapmadım hiç bir daha.
Öksüzlük nedir bilir misin sen sonbaharda?
Şimdi o bahçelerde
Tarumar limon çiçekleri...
Elime tırmık atıp kaçan kedi.
Bendeki çocukluk sahipsiz bahçelerde şimdi.
Onu kendi kendine bıraktım.
Çocukluğu
Ancak çocukların yanında anımsayabilecek kadar
Yaşım var benim.
Zaman geçtikçe yalnızlıklar da koyulaşır.
Kahve gibi.
Belki ölürüm diye
Çiçek açmayan ağaç gördün mü sen en son baharda?
Korkma.
Senin yalnızlığın ikimize de yeter.