Öksür
Öksür, ey insan! Öksür.
Püskürsün çıksın,
içinden kin.
Öyle öksür ki,
Boşalan kinin yerine
Dolsun iman ile din.
Yaşayan bedenin,
Olmamdan ceset,
Ceset ruhun dirilsin,
Ah bu çağ!
Şehvet, servet,
İnsanın önünde,
Hıra dağını unutturan
Olum pus
Ruhlu dağ
Makam, mevki
Hakka varmak için;
Önünde en büyük
Çelik bağ.
Öksür insan, öksür.
İçinden
Çıksın kin.
Boşalan kalbinde
Artsın,
İnsan sevgin.
·
Muallim Ayhan BingölKayıt Tarihi : 10.12.2014 20:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muallim Ayhan Bingöl](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/10/oksur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!