Oksimoron Şiiri - Bülent Gündoğan

-üzerime bir şiir al
gideceksin diye üşüyorum gölgende

aşkımsıra
sessiz bir sevişti her ölüm
"bahçemde yer kalmadı" ölülere
"zaman ten" değildi zaten
yalan değil aynayı ilk öpüşüm
ah kaçır beni, kaçır oksimoron

ölümsıra
gelme ardımdan
çırılçıplak denize dalma
üşengeç bedenim kaç masal tanığı
say ki uyanasıya seviştik kimliksizce
ah düşlerimiz, düşlerimizde oksimoron

umrunsıra
gelen acılar tadımlıktır
son kerat cetvelinden hatırladığım
parmaklarımdaki pis acı
ekinde öç ilintili aşklar yaşadık
gülecek yerler ararken satır aralarında
zamansızlık hakim biz cellattık
ah ömrün kesilsin, kesilsin oksimoron

ardınsıra
ben sessiz harflerden acı hece biriktirdim
saçlarımın en dalgalı zamanı
örtül üstüme üşütme mavi kapı
kıla saplandı ima atı
anlatacak bir şey kalmadı
sus, sus konuşma oksimoron
hayat en yumuşak yerlerinden ısırıyor adamı