O oksijenimdi ,azotsuz saf oksijen im benim. o saf ve duru halini son kez içime çektim. yanmadik hucrem kalmadı. o hücreler ki ayda bile yaşıyan hücreler saf bı oksijenden böylesine etkilendi. bidaha hiç oksijen almiyacakcasina ruhsuzlastilar ve alamadilarda o oksijen çaresizce ayrılıp gidecekti ve dur dediğimde bile durmuyacakti .güneşin içindeki gaz parçacıkları gibi hiç durmadan yakıp gidecekti. o oksijen ki helyumsuz bir işe yaramiyacak ve etrafı bukadar çok aydinlatamiyacakti.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta