Ufacıkken anasının döşüne!
Yaslanan yüzleri okşar öğretmen
Daha ilk günlerde düşer peşine
Islanan yüzleri okşar öğretmen
Emanet edince ana babası
Yarına taşımak bütün çabası
Manevi gayretler bunun cabası
Puslanan yüzleri okşar öğretmen
Ata’mızın ışığını sezerek
Aydınlığın mecrasında gezerek
İlim irfan ile rota çizerek
Beslenen yüzleri okşar öğretmen
Hele gelince bir orta çağlara!
Sığmaz olur yürek koca dağlara
Her daim güvenir genç dimağlara
Uslanan yüzleri okşar öğretmen
Uzun yolun sonu bir akademi
Eğitim deryadır onlar da gemi
Sen yazdığınla kal dur be Hürdemi!
Hislenen yüzleri okşar öğretmen
Kayıt Tarihi : 23.11.2017 16:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
5 Ekim Dünya Öğretmenler Günü 24 Kasım Öğretmenler Günü...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!