Oklahoma Şiiri - İsmail Aksoy

I
Güney’de çok uzaklarda durdu tren. New York’ta kar vardı.
Burada bütün gece kısa kollu gömlekle dolaşabilirdi insan.
Fakat kimseler yoktu dışarıda. Sadece arabalar
uçuşup geçiyordu ışık huzmeleriyle, o uçan daireler.

II
“Biz savaş meydanları övünç duyarız
bizde ölmüş olanların sayılarıyla…”
dedi bir ses ben uyanırken.

Tezgâhın arkasındaki adam dedi ki:
“Bunu satmaya çalışmıyorum,
bunu satmaya çalışmıyorum,
sadece bunu görmenizi istiyorum.”
Ve gösterdi bana kızılderililerin baltalarını.

Erkek çocuğu dedi ki:
“Bir önyargım olduğunu biliyorum,
fakat artık önyargılı olmak istemiyorum, efendim.
Bizim hakkımızda ne düşünüyorsunuz? ”

III
Bu motel yabancı bir kabuktur. Kiralık bir arabayla
(ki durur kapının dışında büyük beyaz bir uşak gibi)
neredeyse anısız ve mesleksiz olarak
nihâyet batabilirim kendi orta noktama doğru.

Tomas Tranströmer (1931-2015, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy