Okkalı Yalan. Şiiri - Necdet Erem

Şairler hakkı bilmeyenleri sorguluyor
amma manaya kör olandan çok şeyler arzuluyor.

Hakkı görmek için yeterli değil yüze çakılmış bir çift göz,
zulüm dünyanın ortak derdi
İfade etmeye yetmez sanat için yazılmış birkaç uyaklı uyduruk söz.

Bakmak görmek mi demek?
Oysa bakar gibi görünür herkes,
mesele bakmak değil,
Önemli olan,
Neye, niçin baktığını bilmek.

Acı, tatlı nedir?
Hayat aşında tuz biber,
Dünya iki kapılı bir han,
Kimi gelir kimi gider,

İnsan!
melekten üstün,
Yine İnsan!
Zalim ve merhametsiz şeytandan.
Hele soyutlanmışa
Bir insan dinden, imadan ve vicdandan.

Yaratan herkese vermiş,
Şefkat, merhamet dolu bir yürek,

Aç gözlü insan,
Nankör,
Merhameti damla, damla,
Hırsı hasedi kürek, kürek.

Düşmeyen bilmez,
Kalkan unutur.
Hayat korkunç bir imtihan,
Zor sorular sorulur.

Ahlak, adalet,
Şairlere ediplere malzeme.
Sömürü talan,
Sahtekar insanın dilinde,
Cafcaflı, okkalı yalan.

Ama olsun,
sanırım hala bulunur,
az da olsa rikkatli bir kalp taşıyan
Kendi derdini unutup,
Garibin, dulun, yetimin derdiyle gerçekten ağlayan.