ökçelerim eskidi, su alıyor pabucum
şimdi nasıl çıkarım bu şiirden, baba!
kimseler kalmamış tanıyan onu bu sokakta... dedim, dal kurusu bir adamdı, sıska... hani, yakın gözlüğünü takardı ince işler için! tutardı tahta çivileri dişlerinin arasında... dizlerinde örs, elinde çekiç! kalıplar, köseleler, kırık topuklar... biraz su, yumuşardı çiriş... hani, güneşli günlerde tezgâhını kaldırıma... hoş geldiniz! kaç para! bu da yeter! kanaat ve tefekkür... hoşgörü ve nükte... sevgi ve paylaşım... ey tamah tüccarları! yeniyetmeler! ey karınca yiyenler! bütün iyilikler gitmiş! kimseler kalmamış tanıyan onu bu sokakta...
oğul oğul! bir kenevir ipi bul
sıva balmumuyla uçtan uca
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta