Herşeyden uzakda ölümü bekler gbi
son defa resmine bakdım
Gözümden akan seni silerken
Anılarım canlandı
Kalbimin derinliklerinden
Benim dünyam girme içeri yanarsın
Gelene hiç sevinemedimki
Gidene üzüleyim
Benim doğrularım benim yanlışlarım
Kimene dedimya işde
Dünyanın bir ucunda gül açmış
Mevsimlerden hazan
Son yapraklkarını dökmüş ağaçlar
Nadide bir gül açmış
Dudaklarından almış rengini
Mezar taşı gibi suskun yüreğim
Yıkık virane bir şehir gibi
Koca bir okyanusda boğuluyorum
önce batıyorum yavaş yavaş kollarım dışarda son çırpınışlarım ve
Parmak uçlarım en son kalan ve
Bütün hakları elinden alınmış
Mülteciler gibiyim
Gölegemi de aldım gidiyorum
Şu yabancı kalbinden
Şimdilerde esir kampında yüreğim
Biliyormusun artık bende
Yanlız değilim ne hayellerimiz
Vardı bilmem hatırlarmısın
Küçük bir evimiz kırmızı panjurlu
Birde çocuklarımız oyunlar oynayacakdık
Bahçemizde rengarenk çiçekler
Kurusıkı bir gecede yıldızlar gece lambası
Gölgeler mülteci olmuş gecenin saat beşi
Bulutlar cıldırmış polis köşe başlarını tutmuş
her köşe başı yağmalanmış
Sokaklar uykuda henüz gecenin zemheri
Geceler engin okyanuslar gibidir bazen
Boğulur insan dertlerinin içinde
Acaba yanlızlıkmı derindir
Yoksa okyanuslarmı bilinmez
Girdap olur yanlızlık çekr seni en diblere
Gözümden çıkardın canımı
Şimdi sağnak yağmur oldu akıyor gökyüzünden gözyaşlarım
Her damlada sen varsın ılık bir meltem vuruyor yüzüme tıpkı nefesin gibi
Sensizliğimi aldım gidiyorun
Yanlızlığımdan çaldığım
KALBİMDE SİREN SESLERİ
GöZLERİMİNDEN YAĞMURLAR AKIYOR HAYELLRİN VAR ŞİMDİ KALBİMDEN AKAN
BAYAZ KANINDA
Sadece masum bir yalandı söylediklern ve
Ve ben inandım sana tıpkı bir çocuğun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!