tarifsiz bir yalana giden
upuzun yolların
birbirine kavuşamayan
şeritleri gibiyiz
şimdi biz...
hayat kısaldıkça
uzar gideriz…
çünkü biz,
Aşk'a doğuştan çaresiziz...
bazen bakar dururuz
geçtiğimiz yollara
bazen durur bakarız ufka;
ufukta bizi bekleyen
muallak hayatımıza...
hayatta Aşk'a inanırken biz
hayatta Aşk'a inanmamakta
direnendiniz hep siz
ve biz
dünyayı Aşk şeritleriyle
çizecekken yeniden,
siz silerek
gelirmişsiniz meğer
hep peşimizden...
şimdi anlamsız bir dünyanın
enlemsiz bir yerinde
boylamlarımı arıyorum…
gaz ve toz bulutlarına inat
kalbimden yeni bir dünya yaratıyorum
inceden inceye de Tanrı'ya meydan okuyorum,
gün geliyor dünyayı durduruyorum
gün geliyor okan metin'i öldürüyorum
laf aramızda,
ben böyle çok eğleniyorum...
07.08.2010
17.56
izmir
Kayıt Tarihi : 6.3.2014 02:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!