Yerde molozlar
Ama beton değiller
Ağlayan molozlar
Yapısından ayrı düşmüş
Bir parça misali
Defterinden koparılmış bi yaprak misali
Kimleri gördün rüzgar
Eteklerini uçurduğun gelinleri
Yere düşen şehitleri
Anlat bana rüzgar
Hangi taşın tozunu sildin
Yıldızım yok, ay çoktan gitmiş
Seherim yok, gün çoktan bitmiş
Güneşim yok, sen çoktan öldün
Günlerim yok, ben çoktan öldüm
Dost ile muhabbete daldık, açıldı gönlüm
Konu gönül, ah susmadı şakıdı bülbülüm
Derdimiz aynıysa nasıl olsun da sussun dilim
Konusmaya da icraate de mükellefım
Yegane uğraş sendin
Hani hiç bitmez derdin
Aldın beni ve seni
Gittin , murada erdin
Ne ah kaldı dilimde
Sordum zor mudur kolay mıdır diyerek taşa
Bendeki de delilik sorulur mu cansıza
Ne olurdu dile gelse benimle konuşa
Bi nasihat etse bu biçare akılsıza
Gelmeyince ses , döndüm toprakta biten güle
Ne gecenin soğuğu, ne sabahın ayazı
Geride bıraktık , sıcacık aşkıyla yazı
Hazan çöktü, elimde odun bıraktım sazı
Şu yağmur şahittir bana da aşkıma da
Bu özlem bağının meyvesi sılaya artık
Sevdiğimin güzel yüzü buluşmaya artık
Bunları söyleyemem nasip kağıda artık
Özlem de sıla da güzel senin kadar değil
Çıktık gurbet yolculuğuna iş güç ne ala
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!