Okan Çil Şiirleri - Şair Okan Çil

İçimdeki
sıkıntı katsayısı artıyor
resminin üzerinden
geçirdiğimde gözlerimi.
Saçların,
gözlerin,

Şiir yazmaya başlarken
-her seferinde-
daha bir yaşlanmış hissederim kendimi;
çünkü o anlarda
tarif edil(e) mez bir sıkıntı
üstüme çöker.

Gecenin kokusu
içine,
içime doğru geliyor korkusu...

'Düşünmek yeter' der, böyle anlarda insan.
Ki düşün(ebil) mek, yalnızlık kadar varolmaktır da...

Doğan her güneşle
yeniden yaratırım kendimi.
Batan günleyse,
aynı...

Tüm hayal kırıklıklarımı,

Nasıldır, bilirsiniz
dünyaya gözlerini açmak
ya da;
açık dünyaya kapamak
aynı gözleri...

Olmadık şeyler düşünmeye
zorladım kendimi
bu gece.
Hayal tadındaki gerçekleri,
yalanımsı doğruları...

Eskidekileri duyumsamak için
karıştırmaya başldım eskidekileri,
yazılarımı, resimleri...

Saçımın dağınık olması kimin umrunda
verdiğim pozlar,

Gözlerimi kapatıp,
ruhumun kapısını zorluyorum.
Dahası zorlamaya, zorluyorum kendimi...

Hayat,
Bayat(lamış) bir iç çekişmelerinden iberettir

Bir kitap gibi
tüketmek istiyorum,
nefeslerimi...
Bir kitap kadar
çok/az sayfalı,
hafif,