Zaman kendi kendine
Yer iken başını
Cebime koydum
Puslu havasında kentin,
Aksın diye sökülmüş dikişinden cebimin.
Ve sen hala içinde isen zamanın
Şimdi farksızım
Yokluğunda vicdansız
Karakıştan
Kendini zehirleyen lodostan
Hesapsız, yarınsızım
Duyguları arsız, kaygısızım
Savrulmuş hayatımın
Savruk hayallerinde sen
Yırtılmış gözakımın
Yırtık baktığı sen
Sen. Kilitli sandık
Sen etrafı parmaklık
Savaş etmeden içimizde,
Ne kaybetmeyi,
Ne de kazanmayı,
Bilmedik!
Ve geçmeden sırattan;
Ne hesabımızı bildik,
Kanren zulmü;
Uzar gecemde
Ve ben usulünde yanaşık
Kaldırım taşı...
Uzar boyunca yolunda
Sabaha....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!