Ok Şiiri - Hatice Yanık

Gözlerimde vahşi orman
Ağzım hınzır
Ustaca döşüyorum kaldırımları
Düşler telaşta
su damlası hayat
mavi avuçlarımda
çoğalıyor günlere

eifel kulesine tırmanıyorum
yeniden yeniden
devriliyor sarhoş dans

ah anne kokusu yıllar
kırılgan sevişmelere terk
omzumdan kopardım başımı babamın
arı gözleri yaşam

başkent sokakları toyluğuma gebe
doğuracak beni kız kulesinde
sevmeler hücre bölünmesi
kovan kovan ballanıyor

kıvrılıp bükülüyorum
esneyip uzuyorum ok fırlıyor yaydan
mavi avuçlarıma kırılıp
azalıyor günlere…