Son gecede sade Allah diyebilirim;
Nüfusa yazılır, ölü diye bir yazı,
Can kuşum, kafesim kırılırda giderim,
Sözümden süzülür ölüm beyazı...
Gözlerine mil çekilmiş âmâ gibiyim;
Teneşirde her mevsim zemheri ayazı,
Kurur tek papatyam ve solar gelinciğim,
Gözümden süzülür ölüm beyazı...
Ansızın bütün bütün ağarır göklerim;
Kalbimle durur sessiz çığlığın avazı,
Çamura düşerde tüm ıslanan yerlerim,
Ruhumdan süzülür ölüm beyazı...
Öte diyarlara yitip gider güneşim;
Hep çabucak göçüverir ömrümün yazı,
Umuda usul usul kapanır yüreğim,
Gövdemden süzülür ölüm beyazı...
7.4.2017
İsmet YıldızKayıt Tarihi : 27.8.2018 01:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/27/oium-beyazi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!