Oh Olsun... Şiiri - Ayhan Yavuz Açıkgöz

Dedim: bak.
Dedi: ne?
Dedim: ben...
Dedi: ee...
Dedim: dinle.
Dedi: hee hee.
Dedim: sus bir!
Dedi: git be!

Olay şu ki;
ben onu bütün misketlerimden çok seviyodum.
Hem de, bütün renklerinden...
Ammaa, yeşil olanı istamiicekti benden...
Hatun ninem verdiydi onu bana.
O da bubamdan almış.
Bubam nerden bulmuş, Allah bilir...
Şööle ya da bööle.
Bu ilişki bitmeliydi artık.
Zaten sevmiyodum, onu da misketlerimi de...
Ece'yi kıskandırtmaktı benim amacım...
Zaten ne anlatsam inanmıyodu.
Kamplumbağanın, dünyayı sırtında taşıyamayacak kadar küçük olduğuna,
Masalların yalan söylediğine bile...

Hem zaten, tek sevdiğim misketimi istemişti o.
Virmedim ya...
Oh olsun!