Oh ne ala... Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Mahallenin en terbiyeli
anaların oğullarına aday gelini
sen ne oynaksın kız zilli
oynatırsın bizim gibi kerizi! ..
Üç beş gün kalabalıkta dolaşır
parklarda oynaşır
aşık edince kendine
hemen sıvışır...
Ulan Mualla, oh ne ala
kaçıncı kişiyim ben ektiğin
köşe başlarında beklettiğin.

Sen misin kumsallarda elimden tutup
mahallede yüzüme bakmayan
sen misin sensiz uyuyamıyorum deyip
gece pencereyi bile açmayan.

Ulan Mualla,
hani adımı yazıyordun buğulu camlara
kaç ismim var anlamadım hala
hep suçu atıyordun ya ablana...
Sen değil miydin
bana verdiğin mektuba başkasının adını yazan
sözde ablanın mektuplarıyla karıştıran!
Sen değil miydin kadınların yanında
hanım hanımcık olan,
benim yanımda evlenmeden olmaz diye
koklatmayan!
Oh ne ala,
Bakkalın, manavın oğluna sipariş listesi
zarflamı verilir be Mualla!
öbür mahalledeki sarı zekiye ne demeli
ablanın ki parklarda seninle mi dertleşmeli!

Ulan Mualla, zillisin valla
mart ayında yaşar gibi
dökersin bizi ardına.
Senin ne ala olduğunu biliriz biz
Biliriz yine de peşinden geliriz biz!