Oh Be Hayat Şiiri - Ahmet Çemen

Kalbimden geçenlerin,
Kömürü tükenmesin diye
Artık daha seyrek yazıyorum
Pencerem hep açık sana
Ilık bir rüzgarın ardına takılıyorum
Sırtını dönüp gittiğin o an geliyor aklıma
Her adımda benden çaldıkların
Yaslandığım sokak lambası
Göz göze geldiğim sokak kedisi
Geliyor aklıma
Ve ah çekişlerimi kırbaçladığım
Zifiri kara zindanlar
Herşey ne çabuk unutuluyor dimi?
Duygular bazen kalem oluyor
Bazen fırça oluyor
Hiçbir ressamın hayal edemediği
Fırçamın ucunda sen olan
Resimler çiziyorum
Sabırsızca kurumasını bekliyorum
Seni gönlümün en güzel köşesine asıyorum
Radyonun sesi ile demliğimin fokurdaması
Bu hayata nispet yapıyor sanki
Karmaşık duygulardan arınmış
Sade, rahat ve umursamaz bir seda
Bırakıyor kulaklarımda
Sonra ikisi bir oluyor da
Omzumdaki tüm yükleri indiriyor sanki
Oh be hayat diyorum