Oğuzun Huyu Şiiri - Ahmet Vural 2

OĞUZUN HUYU

Tarihi yeniden yazmışlar
Yetmemiş, niye?
Günü mühürlemek için,
Günlerini gün etmek için.
Apar topar, haince
Hayallerime sızmışlar
Açtığım gönül kapısından.

Tarihler, yerler değişmiş
Sınırlar ve çizgiler.
İsimler yüzler değişmiş
Dedeler ve torunlar.
Putlar, mabetler değişmiş.
Değişmeden kalan yarış
Firavunlar zamanından.

Değilmiydi iftiralar atan,
Güç için, kuvvet için.
Sayfa sayfa mızrağa takan,
Ne yazdığına bakmadan.
Hüküm sürmek kaygısıyla,
Kundaklı sabilerin gömüldüğü
Kutsallığın sofrasından.

Gizlenmiş gerçek yüzler
Yalandan gülümsüyor gözler.
Süslenmiş gizli niyetler
Sözde melek bu iblisler.
Mana yok, anlam yitik,
Özde kalan sade cevher
Kitap gibi ortasından.

Fikirler karışık, akıl dağınık,
Arayış, yaşayış, felsefe aynı.
Rafa kalkmış adalet,
Gözler açık, bakışlar bulanık.
Çıkar, menfaat, ortaklık aynı
Ölçüsü, terazisi, tartısından.

Geldiğimi bilmeyerek
Nereden nereye?
Sözlerimi tutmayarak
Kime verdiğime bakmadan.
Tükettiğim mirasa ağlarım
Ayla güneş arkasından.

Şükür ki ümidimiz var
İnancımız gereği.
Oğuzdan huyumuz var,
Tarihte çok örneği.
Dayansın bıçak kemiğe
Uyansın derin uykudan
Şahlansın, yatağından.

19.09.2025