Oğuzkan Bölükbaşı Şiirleri - Şair Oğuzka ...

dostları olmalı insanın,
aynen gemilerin limanları gibi
zaman zaman uğradığın
yükünü boşalttığın
dalgalar dininceye kadar beklediğin koynunda

Kelimeler eskiyor neyi nezaman söylesem,
hepsi sensin
aklıma senden başka birşey gelmiyor,
desem ki gurbetteyim
türküler uzun, gurbet sensin türküler sen,
desem ki yalnızım dağlarda

Ondokuz ekim benim doğum günüm
Yıllar önce
Pire berber
Deve tellal iken
Gecenin onbirinde
Avcumda bir damla kan

Sevmek bir sözdür
Acı vurunca yüreğe

Acı vurmadan yüreğe
Sevmek
Bir alışmışlıktır

sizin yüzünüzden
deli gibi seviyorum sevmeyi
utanmaya gerek yok

biz iki satır şiir için
aşkımızı vururuz desek inanmazsınız
yüreğinin mapus damlarında volta atarız
o can alıcı kelimeyi bulsak da
taaa can evinden vursak
ve tutuklansak kalbinin taş ocaklarında

aklım açık denizlerde
yelkensiz ve rüzgarsız seyrediyor
bilcümle elalem
deliydi zaten beklenirdi diyor
sen aklımı denizlerinde yüzdürdüğüm kadın
bir liman ayırdın mı bana

Adına dilimin dönmediği bir kokuyu bırakıp gittin
Yüreğimin duvarlarına
Astığım görünmez bir resimdin oysa
Ancak bir efkar masasında gösterdiğim
Gel diyeceğim
Cesaretim yok yeniden seni yaşamaya

Türümün yalnızlığıdır aşk
Biz
Ağzına biber sürülen çocuklardık küfür edince
O nedenledir ki aşkı tek başına yaşadık
İki kişi olamadık
O nedenledir ki anlaşılmaz cümleler kurarız

Sen yüreğinle konuşursun,
Duyulması zordur, sırrı nabzında gizlidir
Kimin elidir
Damarımın attığı noktada beni dinleyen

Bir sazın teli midir