Hangi patikadan yürürsen yürü,
Her patikada aynı büyü,
Düğümü çözen daha da büyür,
Büyüyen daha sağlam yürür...
Bir düşün; sevdaların dili acıdır,
Karanlık bulutların dostu yağıdır.
Neden her aydınlıktan bir umut doğar,
Görünür namludan, biriken rüyalar.
Bir çağa isyan ettim, dal kımıldamadı
Gülümsedi çağdan rant eden şarlatanlar
Öfkemi kustum, saklamadım kinimi,
Sustu köpekleşenler, sular durulmadı.
Yandı vatan çoğu zaman hiç sönmedi
Üstünde sadece huzur aradığım vatan toprağı
Zemheri vurmuş ve dökülmüş her bir yaprağı
Altında yine huzurla uyumak için bunca uğraşım
Her yaprağına, her dalına zulmedenle savaşım.
Uğruna akıttığım her damla ter ve her damla kan
Bazen göğe bakıp güneşe ay'a
Yağmuru bulutu feda edersin
Kapılıp ışığın ihtişamına
Karanlığı, sırrı feda edersin
Geçti yiğitlik kervanı
Ardı sıra bakar olduk
Giden hep bindi atına
Atsız yola çıkar olduk.
Mert dayanır da namert kaçar
Dinleyin Kam'ın öfkesini
Dinleyin çağlardan aşıyor
Demirden bir dağın
Heybetini taşıyor.
Kam söze başladı:
Sana toprağımın kızıllığından,
Yankısı derinden gelen avazımı,
Ve yağmurla yıkanan çiçekler yolluyorum.
Ruhun kaldırsın perdesini,
Ayaklansın yüreğin diye...
Ne vakit bir solukluk baksam göğe
Anlarım, mavisi sensindir arşın.
Dolunay yüzün gönlümü çeler de
Yankısı sen, kokusu sensin aşkın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!