Oğuzhan Yaşar Şiirleri - Şair Oğuzhan Yaşar

Balıklar karaya açılır,
Karalar bağlar karıncalar,
Birde çilekler var kırmızıdan yeşile,
Yeni doğmuş yaşlılar güler tevekkül ehline,
Ah o tebessümlü yunuslar... Nerde?
Balıklar karaya açılır.

Bendeniz fakir...
Üç dünyam olsa güneşe komşu
Nefesimin üstündedir bir kanat,
Söyle: nasıl çıkayım bu yokuşu,
Ben fakir,deniz fakir,
Yaşadığım,üstü açık ölüm koğuşu.

Kaç fırın ekmek yemeliyim baba,
Fecirden önce, kaç mahalle dolaşmalıyım,
Sabahın nuru için.

Daha kaç dolunay görmeliyim,
Ve kaç tane gökyüzü,

Yazamadım işte, dağılıyor harfler,
Hangi kağıda dizsem,tespih gibi imamesiz,
Tarif edemez kelimeler.
Kelimeler korkar,titrer kelimeler.
Kelimeler bilmem kaç kere aciz.
İsimlerinden başka,beridir kalemler,

Gurbette koparsa kıyametim,
İsterim memleket topraklarından bir köşk,
Kahverengi, sade, süssüz saadetim.

İsterim yatsıdan sonra bir Tebareke,
Anamdan isterim birde, kelâmın en güzelini,

Nasıl çığırdılar seni görsen,gaybden habersiz,
Ağustos'ta değildi ortalık.
Anlattılar seni bir dünya roman,
Ve ağlattılar görmeden güzel gözlerini
Bir serçe olmuşsun, yarası kanayan.

Başkaları gibi olma yavrucuğum
Kul ol.
Başkaları bilmez ,etmez merhamet.
Nasıl boynu bükülür bir papatyanın
Ve nasıl gidiyorsa çamlar rükuya
Sende eğil, eğ kalbini Hüda'ya

Kavuşmak avuştan mı gelir Musab.
Bilmem...
İstemez mi dolunay geceyi ki;
Maviye yakışmasa gümüş,
Neylesin şiir kelimeyi,heceyi.
İşte benim sana hasretim Musab,

" Seni seviyorum"
Bu kadar kolay söylenmez aslında,
Nasıl ki nazar eder güneş, kiraz ağacına,
Hani utanır ya, al al dallar,
Güneş gibi söylenmeli hani,
Kiraz,kiraz olur demek istiyorum.