Gelecekti!
zamanı
geçmiş hale çevirebildiğinde o,
yanında olacaktı; Geçti de
zaman;
Onsuz! Hatta kimsesiz! Elde kalan biletlerdi önce,
Gözlerimden akan bir kaşık y'aş kalbimi doyurur..
Diyetteyim, kalbim obez olacak...
Gülme bana..!
Biliyorum,
yine yenilenen yüzüyle
gelirken sonbahar,
sen,
ona gideceksin...
Sarı yaprakların arkasına,
Yokluğun midemi bulandırıyor sevgili.. Yoksa hamile
miyim varlığından?
En iyi yoksul çocuklar bilir...
Dondurmanın kıymetini,
belkide
senede bir kez bulabileceğini bildiği içindir
eritmeden
yeyişi...
Neredesin...
Yedi koca tepeli şehirde kayboldun...
Yittin.
Sessizliğe büründün...
Ne bir iz bıraktın nede bir işaret.
Her zaman yaptığın gibi ansızın çekip gittin.
Lakabım çocuksu saflıklarında bir mizah denemesiydi etraftakilerin,
Yürürken yalpalayan bedenimin, birbirine sürtünen ayaklarımın bir iz
düşümü üç beş yaşındaki kafalarda,
Çocukken, aşkları ayakta yaşamaktan kalbim prostat olmuş.
İşiyemiyorum içimdeki kadınları.
Utanıyorum, unutamıyorum.
Bir sen güzel kokardın,
birde senin ardından bıraktığın
yağmur sonrası
öksüz toprak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!