Ne zaman çiçek açsam geldin kollarıma
Ne zaman kurusam uçtun kollarımdan
Aynanı tut yapraklarıma hem saçını tara
Cilve yap,delir,ağla yalnızlığımı anlama.
Ne gelmenin yaşarım heyecanını nede gitmenin.
Biliyorsun köklerim kıpırdamaz buradan.
Ayrılık mektubunu bir çok şehirden adresime yolladım.
Sonra o mektubu tekrar tekrar okuyup inandım.
Bir vatman gibi önden koştum.
Uçtum.
Ya da;
Bir aptal gibi raylara uzandım.
Uzun bir patikadan geçtik bisikletlerimizle
Jules ve Jim gibi aydınlandım
dudaklarına bakıp.
Aydınlandım güneş kıskandı güzelliğini.
Kulağından çenene inen zarif çizgi;
seninim dedi ama gözlerin uzak dur benden.
Ay şimdi beni sazlıklara götürecek.
Bu kadar geç gelmek senin suçun
Biliyorum bir buselik yer açmak istedin sinende.
Ya benim günahım neydi söylesene.
Bekledikçe bitmek bilmeyen beklemelerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!