Yarısı yırtık mektubu koydu dizine
Baktı hayli uzunca, okudu usulca
‘Ve bir kadın geçti sayfalardan
Sessiz, sedasız’
Sessizlik asırlardır böyle derine çapa atmamıştı
Çekemiyordu, çekilmiyordu
Ruhu hala aynı durakta
Bedeni anılarla örülmüş uçurumun tepesinde
Algısı kokusu unutulmuş fesleğen bahçesinde
Kulakları bir şarkının birkaç dizesinde
Ruhu hala aynı durakta
Her yerde hazırda bekleyen yokluğun mu
Yoksa uzun bir harman kalış mı
Ölgün bir grilik inliyor sokaklarda
Lanet olsun göz gözü görmüyor
Halbuki bak dünya bile değişti
Lakin ne şarkıları tükendi kuşların
Sabah güneşi vuruyor olmalı
Evin bilmediğim köşelerine
Bu saatlerde vururmuş öyle demişti
Sesiyle baharı uyandıran kadın
Ve kelimeler sayfaya dokununca
Renk bulurmuş sessizliğin ardından
Deniz kenarında veya bir salkım söğüt ağacının altında
Yolu şiire düşmüş birine rastlarsanız eğer
Kalbinizin odalarında yankılanan bir kelimeyi hediye edin ona
Yada aklınıza düşersem belki o anda
"Adalet" Deyin benim adıma da
Ki seslenebileyim bende
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!