Kelamımızdan nasiplenemediğine mi yanarsın ey dost,
Biz gönül eriyiz kapımızı çalanı değil,
Kalbimizi çalanı kabul ederiz,
Derde devayız, gönle şifa, çöle vahayız, aşka sena,
Yola yoldaşız biz ey dost...
Kapıdan giripte gönülden gitme,
Karanlığı görünce geceye çalar benim gönlüm,
Çalsın be adam dertlenme,
Hem hangi gece sabah görmemiş ki,
Bu gece görsün,
Aydınlanır elbet, bu gece de aydınlanır..
Yeter ki geceni aydınlatacak bir sabahın olsun...
Mevlana'nın tebrizli güneşi Şems misin,
Yoksa alemlerinin Resulünün dostum dediği Karanî mi,
Hangi aşktan bahsedersin be adam,
Sen ne Şems'sin ne de Karanî...
Yan yana bile ayrı yazılır,
Gülümde bülbülümdesin..
Alımda morumda,
Şiirimdesin..
Bahar kokar saçlarin,
Her sabahımdasın..
Dönüşü yoksa bu sonsuz karanlıktan
Kaçmak çaresiz bu diyardan
Korkmak tek nedense sevdadan
Üzünce kendimi üzerdim ilkin,
Kimsenin kalbini kırmaya yüreğim el vermezdi,
Biçoğu için değmediğini de bilirdim ama kalp kıramazdım yine,
Bu ara kelimeler bile küskün bana,
Açıkçası benim de onları bir araya getiresim yok
Bir bitkinlik deryasındayım
Adını koyamadığım bir ağırlık var üstümde
Havanın mı insanların mı kasvetinden bilmem ama
Bir yorgunluk var üstümde
Bazen kavuşmak istersiniz sevdiklerinize
Hayat setler germiştir önünüze
İstesenizde ulaşamazsınız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!