Tunaya doğru koşardı atları

Eskiden yiğitler kendinden geçer,
Oğuz içinde yaşardı yurtları.
Rüzgara karşı sanki kanat açar,
Tunaya doğru koşardı atları.

Türkün töresiyle hareket eder,
İnancı uğruna canını adar.
Yiğitler düşmanla savaşa gider,
Ordular ile aşardı sırtları.

Nehir misali derelerde akıp,
Millet olarak engelleri yıkıp.
Işık gibi Ergenekondan çıkıp,
Destanlar ile coşardı kurtları.

Toprağın üstüne aksada kanın,
Sevgiyle kalbi çarpıyor insanın.
Bozkurtları gören düşman kimsenin,
Tarih boyunca düşerdi kartları.

Sözüne inanıp kanma körlerin,
Ülkede değeri kalmaz yerlerin.
Yusuf gibi şehit düşen erlerin,
Bu gün yeniden yeşerdi adları.