Abdulhalim Oğuz rahmetli bir öğretmen,
Ebedi bir eser bıraktı, göçüp giderken,
Dünyanın üzerine kara bulutlar çökerken,
İlçemi aydınlatan nurdur kütüphane.
Herkese yeni yeni bilgiler veren,
Okumayı, öğrenmeyi insanlara sevdiren,
Kötülüklere can siperane göğüs geren,
Cehaletin önündeki surdur kütüphane,
İlk durağı oldu, Hacıgilin misafirhane,
Yıllarca hizmet verdi ilçeme naçizane,
Çoğu ilçede yokken daha kütüphane,
İlçeme bahşedilen “onurdur” kütüphane.
İçerisi çeşit çeşit bilgilerle doludur,
Geçmişle, geleceğin kaynaşma yoludur,
Karanlıktan, aydınlığa çıkış yoludur,
Gençlerin yoğrulduğu hamurdur kütüphane
Kimine çok dokundu; kazma vurdu temeline,
Kimi çok uğraştı ama; ulaşamadı emeline,
Hizmete amadedir vatandaşlarımızın geneline,
İlçeme hayat veren yağmurdur kütüphane.
Kayıt Tarihi : 26.4.2003 18:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Bayraktar](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/04/26/oguz-halk-kutuphanesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!