Oğuz Furkan Kalyoncu Şiirleri - Şair Oğu ...

Senden beklenilen buydu.Aşk anlayışının zevkten ibaret olduğunu bilemedim. Ela gözlerinde sipsiyah ihanet var artık. O gözler ela değil; günahlara bürünmüş bir cennet. Düşüncelerin bakire olmadıktan sonra,bedenin bakire olması neye yarar? ''Bir haftada'' insan bu derece nasıl kirlenebilir? Arkanda o kadar çok soru işareti bıraktın ki,her soru işaretinde benliğim kayboldu ardından düşüncelerimde ki masumluk.O*****luk duygusu nasıldır bilemem ama p*çliğe benzer bir şey sanırım.Benden sonra ki bir haftalık boşlukta duyduğun saygı için teşekkür ederim. İnsanlar saygıyı korku sanar sevgilim. Seç öylesine cesurmuşsun ki; paramparça ettin tabularımızı,sevgimizi ve en önemlisi hatıralarımızı...

Yetmedim önyargılarına;
İnsanın peşini hayatı boyunca bırakmayandır geçmiş,
Aşkımın önyargıları bizi bitirmiş.
Yetmedim güvenine;
Ne halt yersen ye sen bende melektin,
Hata ve günahları olan bu çocuğu kaybettin.

Sessiz bakışların yok artık.Seni bu derece kaybedebileceğimi hiç düşünmezdim.Sana her baktığımda güneş doğardı ya hani,artık o güneş batıyor.Gülüşlerim kayboluyor,ardından düşlerim..Sana dair tüm umutlarımı kaybettim.Yüzünü,gülüşünü ve en önemlisi kokunu sildim benliğimden.Çok çaba gösterip çok yoruldum.Tüm gücüm bittiğinde bir köşeye oturdum.Şans bu ya,sen geçtin önümden onunla. Sana kızmıyorum,kızamıyorum beni bıraktığın için bir başıma.Sana beddua etmiyorum ama umarım bensiz mutsuz olursun. Hiç gülmez benim olmayan dudakların.Başını her yastığa koyuşunda benden kalan vicdan azabı uyutmaz seni o aydınlık gecelerde.Güneş sana küssün ve vurmasın ışığını yüzüne.’’Sana beddua etmiyorum ama umarım bensiz mutsuz olursun..’’

Ve yine yanıldım..
Sana güvenip bana dahir beni anlatarak yanıldım. Aşk anlayışının zevkten ibaret olduğunu bilemediğim için yanıldım.Bizi,biz sandığım için yanıldım.Saçlarının dalgasına kapıldığım,gözlerinin elasına bağlandığım,dudaklarını aşk sandığım için yanıldım. Sana inanıp bu yola çıktığım için yanıldım. Masalımın prensesi olduğunu düşündüğüm için yanıldım. Acılarımdan zevk aldığını bile bile omzunda ağlarken yanıldım. Sağlığımı bir o*****ya tercih ettiğim gün yanıldım.Her sevişmedeki kirliliği,namus sanıp yanıldım.Tozlarla grileşen bembeyaz hayallerin tamamen siyahlaştığı gün yanıldım. Ve biliyorum daha çok yanılacağım.
Elbette sende yanılacaksın.Başkalarının altında aşkı ararken yanılacaksın.Vücudunu sattığın p*çlerle mutlu olduğunu sanıp yanılacaksın.O parkta değil ''73 dakika'' bir dakika bile beklemeyen insancıklarınla kavgalarında yanılacaksın.Attığın her bayat simitte bir martıyı öldürdüğünde yanılacaksın.Gece yatağa yatınca,gözyaşlarını pijamanın koluna silerken yanılacaksın. Her sorunu ''verip'' haledebileceğini sanıp yanılacaksın.Bana yaptığın onca tatlılıkları başkasında deneyip yanılacaksın.Hiç unutmayacağım o kokunu yataklarda kaybettiğin gün yanılacaksın.Ela gözlerinde bıraktığım masumlukları,seri saran o kolları,omzunda ağladığın OFK'yı,kalbinde bıraktığım kırıntıları ve en önemlisi sana bıraktığım hayatın yok olduğunu anlayınca yanılacaksın..

Yanıldım..
Sana güvenmekle yanıldım.Sözlerine inanmakla yanıldım.Her cümlede seni aramakla yanıldım.Okuduğum her kitabı sen sandığım için yanıldım.Gemimin sığınacağı tek limandın.Beni fırtınadan koruyabileceğin için yanıldım.Sensiz geçen her gün bana haram olurken,sen bensizlikte bir cennet kurmuşsun.Sahte bir cenneti gerçek sanarken yanıldım.Bana sırtım kadar uzak olduğunu bile bile yanıldım.Her nefesimde,her seni seviyorum da biraz sen olduğunu,düşündüğüm için; Yanıldım..! !
Ve sen çocuk..Mutlu olduğunu düşündüğün her an yanılacaksın.Yalnız kaldığın her an yanılacaksın.O p*ç bacak aranda cenneti bulmaya çalışırken yanılacaksın.Gecenin bir yarısı telefonuna mesaj gelip uyanmayınca,o tatlı kabuslarında yanılacaksın.Sarıldığın her boşluğu insan sanıp yanılacaksın.Serçenin göz yaşı olup yanılacaksın.Her ayın yirmisekizinde anılar kalbindeki boşluğu sımsıkı sararken yanılacaksın. Ve kitabımızın son sayfasına gelince,vicdan azabının seni götürdüğü çölde yanılacaksın..

Sadece susuyorum. Hızlı hızlı çıktığım tozlu merdivenlerden,geri geri,yavaş yavaş inmesini de bilirim.Şu ana kadar kimsenin ahı üzerimde kalmadı. Ne çekmem gerekiyorsa çektim.11 yaşımda kaybettim ben çocukluğumu.Geleceğimin yeni miladı atıldı o yaşlarımda. Artık ne derece olgunlaşabileceğimi düşünürken,zaman içinde oldunluğumuda kaybettim. Masum bir çocuk kadar günahsız,zebani kadar cehenneme mahkumum. Ellerim olmayan saçlarım arasında kayboldu,insanların alaycı bakışları altında duygularım.. Hangi çiceğe baktıysam o çiçek soldu,hangi insancığa değer verdiysem,kalbimin odalarında kayboldu.’’Game Over’’ yazısı çoktan çıktı belki de benim için. Ben eski OFK mıyım? Eskisi kadar güçlü müyüm? Ve en önemlisi bu hayat benim mi, eğer hala yaşanacak bir hayat kaldıysa..

Farklısın...
Adını koyamadığım,
Anlamlandıramadığım,
Karmakarışık duygular yaşıyorum...
Bırakıp gitmek istiyorum,
Bazen gidiyorum...

Eğer göz göze gelebildiysem seninle,
Ve gülümsediyse bana dudakların...
Benim olmana gerek yok.
Çünkü ben o günün en şanslı adamıyım.

Otur herhangi bir yerde,
bir sahilde,
bir rıhtımda,
veya bir kafede.
Elinin altında olsun bir kahve,
sade,

Çok güzelsin sevgilim.
Öylesine güzelsin ki;
Ne kadar çirkin olduğunu,
Aynalar söylemeye utanır.