ÖĞÜTTÜN BENİ
Namını duyardım, aşkın ben önce.
En şedit bir aşkla, eğittin beni.
Emsalsiz gözün bu, göze değince.
Gönlünle bak bana, ne ettin beni.
Rastlantı değilsin, tevafuksun sen.
Hem yedi kat sema, hem ufuksun sen.
İnan hurilere, tek rafıksın sen.
Aşk değirmeninde, öğüttün beni.
Mevlâya çok şükür, tattım ben aşkı.
Aldığım nefese, kattım ben aşkı.
Herkesten çok mutlu, ettim ben aşkı.
Toz parçası gibi, dağıttın beni.
Söyle sevda var mı? sizin orada.
Burda sevda akar, çayda derede.
Maşuk koymaz yari, asla yarıda.
Nasıl da hayattan, soğuttun beni.
Mustafa EROL
Manavgat / Antalya
06.Aralık.2014
Kayıt Tarihi : 6.12.2014 18:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!