Her sözümüz yardı başı
Unuttuk yareni eşi
Nefsimiz değirmen taşı
İnsanlığı öğüttük biz
Us midede yürek kara
Sarılır mı böyle yara
Aşk mantıkmış sevgi para
İnsanlığı öğüttük biz
Saygıyı nefrete verdik
Sevgide şüpheyi derdik
Hoş görü kapıdan sürdük
İnsanlığı öğüttük biz
Çiftci İsmail’im sorun
Düşünün kafayı yorun
İşte böyle son durum
İnsanlığı öğüttük biz
17 10 2020 CUMARTESİ
Kayıt Tarihi : 30.10.2020 10:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Çiftci](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/30/oguttuk-biz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!