Öğütname Şiiri - Yusuf Koç

Sakın ha yüzüme öfkeli bakma,
Gözyaşımı görür pişman olursun,
Gurur kolyesini boynuna takma,
Dost iken dünyaya düşman olursun.

Verdiğin sözde dur geriye kaçma,
Yalan muhabbeti meclise saçma,
Aşkın ölçüsünü mizansız biçme,
Susuz hamamlarda külhan olursun.

Sevdalar gönlüne girdiği zaman,
Zalimin elinden dersin el aman,
Arama yarana gurbette derman,
Tarladan kalkmayan harman olursun.

Yüzüne gülene dost diye kanma,
Zor gününde sana el verir sanma,
Cehennem ateşine dünyada yanma,
Kül olur bedenin destan olursun.

Eğilme kullara efendim diye,
Değmeyene aşkı veme hediye,
Eller sermayeni yükler kediye,
İmzası olmayan ferman olursun.

Yağmuru yağdıran bulutu gözle,
İnce kalbi kırma granit sözle,
Seni sevmeyenden aşkını gizle,
İhanete uğrar yardan olursun.

Gel Koç Ozan'ın dinle sözünü,
Çıkar için yere serme yüzünü,
EL etek öpene çalma sazını,
Sanma ki Mısır'a sultan olursun.