Öğütlerin Aydınlığımdır

Gam köşesi yüreğim, bulandı içimde sular
Nerde, düşkün feryadını izleyen akarsular?
Selamet yurdundan gönlüm; dost bağını arzular

Ey hasretimin yağmuru, gözlerime dizilmez misin?
Ey emeğimle kanatlanan duâ, hedefine süzülmez misin?

Selam, arş’ın sahibine, kapındaki köleyim
Gecemden ürkmeyen ay’ı; ışığından bileyim
Bağrı yanık kullarının susamışlık çeşmesi
Düğün günü Hâmuşân’da sevinmektir dileğim

Şefkât alevlensin gözlerde, meşâle’ler yansın
Kırık dökük yürekler merhamete dayansın
Ruhumun hırsızı yollar; güneş’le aydınlansın

Ey fakir yanım, mana denizinden yükselen coşkunluğa katıl
Ey zalim nefsim, al postunu pest-pâye pazarlarında satıl

Selam, aşkımın kaynağı, âleme hükmün güzel
Muhammed’i coğrafyamın ufkunu sarmış gazel
Yaşam bahçelerinde iman tomurcuklansın
Sevgileri diriltsin şafak vaktinden bir el

Rahman nigehbânıdır kusur örten hecemin
Neş’et eder nevâ- yi ney esrarında gecemin
Neşv ü nema dolsun sabah, ziyalanmalı zemin

Ey Ebrehe’ler kralının elinden pervasızca kanatan hâr
Ey karanlıkları yutan aydınlık, boz ezberini devlerin, sökün etsin nev bahar

Selam, teslimiyet mührüm, yok oluştan geçen er
Küstâhân’dan geçmeyerek aşk mey’ini içen er
Metanet duruşunun zaman mekân sultanı
Belanın tarlasından dikenleri seçen er

Daha dile yansımadan her öfkeyi duyansın
Hiddet kokan elbisemi; halimâne soyansın
Asabiyetim sesini derinlerde koy, yansın

Ey şiraze’si bozuk, etrafına kıvılcımlar saçan yanılgılarım
Ey debdebe kokan hayat, günahkârlık musikini mateminden algılarım

Selam, Allah erlerine, ahlaka abideler
Halil sıfatından akıp pişmanlıklarım deler
Tortulaşmış sevgiler berraklaşır; handan olur
Kâbuslarım bağlayacak; nura gark olmuş eller

Tevazu ipliğinden dokunsun; karanlık hayat
Deva sunan toprak; doğurgan, rüyalar bayat
Asrın kulaklarına yeniden okunsun ayât

Ey saba yeli, dalgalandır iman bayraklarını, estiğini anlayayım
Ey gönül ferim, işrâk vakti açlığımla izlerine konayım

Bilgi lezzetini sunan sofraları yaklaştır
Saygısızlık resmeden gönülleri aklaştır
Rikâbına varınca döner semazenlerim
İçimdeki yoğrulan eğik duracak baştır

İyiliğin katından çağrılırsak ol güne
Ses versin ölü deniz; hoşgörü ahengine
Şu, gönül musluğundan dökülelim dingine

Ey saadet penâhım, bakma noksanımıza, körleştik bu kudurgan zamandan
Ey yüzyıllara sığmayan ahım, esaret kuyularında boğulduk kandan

Arz-ı hürmet besleyip emrine amadeyim yâr
Mağrip, meşrik senindir, rahmetine tek diyar
Gerilmiş yokuşlardır; paslanmış kalıntılarım
Meydanlar istikbalini secdelerde ararlar

Kulluğun diyarının ihlâs yazar tapusunda
Bağlılığa doğrulurum, yüreğimin yapısında
Menba-ı’dır Mevlâna, zikrin özge kapısınd

Ey düşlerimi süsleyen övüncüm, kâinata doğan yıldız
Ey zirveler zirvesi, çile hane kullarına; ululardan yağan yıldız

Sahraları yeşerten bulutsun dergâhında
Derdine aşık olan saf tutsun dergâhında
Kıblene yol bulanlar, huzurdandır evleri
Ol Rahmet-i Rahman’ı okutsun dergâhında.

Mehmet Yaşar GENÇ

- Nigehban: gözleyen -Pest-paye: Aşağılık -Hâr: diken
-Penah:sığınak
- Hamuşan: mezara açılan kapı, suskunluk kapısı
- Düğün günü: ölüm
- Küstahan:tevbe bozanların kapısı -Neşet: meydana gelmek
- Neva yı ney: ney sesi
- Neşv ü nema: büyümek yetişmek - Ziya: aydınlık -Metanet: sabır
-Nevbahar: taze bahar -Menba: kaynak -Halimane:yumuşak huylu
- Dingin: durgunluk -Şiraze:düzen - debdebe: gösteriş - Halil: dost
-Handan: mesrur -Gark: bulaşmış - Tevazu: alçak gönüllü olmak
- Ayât: ayetler - Rikab: huzur –Aheng: düzen –Amade: emrinde