Bir çoban, kurt ya da kuraklık tehlikesiyle her zaman karşı karşıyadır.
Ne bu kuraklık gönlünde.
Ama, çobanlık mesleğini çekici kılan da budur zaten.
Güneş de yükselince kemale erdim der.
Ama tam o sırada zeval başlar.
Dünyalık sahip olduklarını bıraktığında, sevgiyi o zaman kabul edileceksin bir garibin duasında.
Boş görme hiç kimseyi, hiç kimse boşuna değil.
Acıların çoğu, beklentilerin fazlalığındandır.
İnsan kadrini bilmek için.
Sürekli cahillerle oturup kalkmak, kişinin cehlini artırır.
Çünkü, insan insanın aynasıdır; birbirlerinden yansırlar.
Her şeyin bir kaosla yok olacağına dair bir yanılgı içinde olmanın sıkıntısını çekiyoruz.
Bu duruma düşmektense, kimsesiz kalmak bin kat evlâdır.
Boş görme hiç kimseyi, hiç kimse boşuna değil.
Anlaşılmak gibi bir derdimiz vardı. Ne zaman ki kendimizi anlatamadığımızı fark ettik.
İşte o vakit susmalar dostumuz oldu.
Gece, kâmiller için sürur vaktidir. Kalp semasına güneşin inişidir.
Halk bunu bilmez de uyku denizine dalar gider.
Boş görme hiç kimseyi, hiç kimse boşuna değil.
Önce insanın ne olduğunu bilmek lazım.
Kişi sevdiği ile beraberdir der Aşkın imamı!..
Neden mi?..
Sevgiyi ehlinden karşılıksız aldınız, ehlinede karşılıksız verene, aşk olsun.
Bazen kapılar kapımı çal demek için sırlanırmış.
Herkes kendi içinde olanın ortaya çıkaramadığı esmasını, ortaya çıkaranı sever.
Boş görme hiç kimseyi, hiç kimse boşuna değil.
Aşık olmak, gönlündekileri bir yana Estağfirullah ile koymanla.
Ve başına gelebileceklere elhamdulillah diyerek yüzleşmekle oluyor.
Geminin yüzmesi için, suya ihtiyaç vardır.
Ama su, geminin içine girerse, onu batırır.
İmtihan, mükâfatın kokusudur işte gönül.
Boş görme hiç kimseyi, hiç kimse boşuna değil.
Gemi için su ne ise, insan için dünya odur.
Sus(a)mak gibi bir yağmur başladı duada.
Anladım ki varlığı, yokluğunun devamı gibiydi tahassür b/akışlarının.
Üzüm üzüme baka baka kararır dememişler boşuna.
Cahillere muhabbet beslersen bataklıkta yürüyen insan misali çamur bulaşır.
Boş görme hiç kimseyi, hiç kimse boşuna değil.
Alimlere muhabbet beslersen gül bahçesinde yürüyen insan misali gül kokusu bulaşır.
Bugün, önce kendin için, bugünden önce, mazlûmlar için dua edebilene, bugünden sonra hep aşk olsun.
Muhabbet simyadır, ya hak ya da bâtıl yolda kişiyi mutlaka değiştirir.
Sevgindeki insan’ı duada bilirsin, Estağfirullah’da bulursun, Elhamdulillah’da oldurursun.
Boş görme hiç kimseyi, hiç kimse boşuna değil.
Ne zaman açılır ki teheccüt vakti bu geçit?..
Seherde yüreğin gel diyor, şems vakti gözlerin git.
Herkes, karşısındakinde, kendi yoksun olduğu yanları sever.
Bu durum, sevginin kimyasında olan tamamlanma güdüsüdür.
Boş görme hiç kimseyi, hiç kimse boşuna değil.
Seven, kendi eksik yanını sevilen ile tamamlamak ister.
Ne aradığını bilmezsen ne bulacaksın?..
Bulduğunu, olamazsan neye yarar?..
Bildik, bulduk ama ne yazık ki olamadık.
Çünkü kişi sevene kadar eksiktir.
Birisi sizin için gerçekten çok değerliyse bunu ondan bir suçmuş gibi gizleyin.
Boş görme hiç kimseyi, hiç kimse boşuna değil.
Bu hoş birşey değildir ama doğrudur.
Can sıkıntısı öyle bir derttir ki.
Birbirini sevmeyen insanları birbirine aratır.
Çünkü bırakın insanları köpekler bile büyük dostluklara katlanamazlar.
Kalbi temiz olmayana gönül ehlidir diyemem.
Gönül ehli insanların birbirini bilmemesi insafa sığacak bir şey değildir.
Boş görme hiç kimseyi, hiç kimse boşuna değil.
Huzur istersen zahmet ile birlikte gelir.
Sevinç istersen kaygı ile birlikte bulunur.
O aşk gözlerle görülmeyendir.
Sevgilinin duasıyla gözler görülür.
Biz; doğru yola gitmek,
Doğru yolda olmak
Doğru yolu anlatmak ve doğru yolda ölmekle memuruz.
İnsanları tutup doğru yola götürmekle değil.
Rollerini karıştırma!..
Onları doğru yola iletmek sana ait değildir.
Lakin Allah dilediğini doğru yola iletir. >Bakara-272 <
Boş görme hiç kimseyi, hiç kimse boşuna değil.
Bu da bir nasip işidir.
Ölüm, her diriye düşman kendine aşıktır sevgiliye kavuşmak için.
Allah, kendini bildirmezse, kul, Allah’ı bilemez!..
Nefsinden gelen gölgeye dokunan ibadetlere değil.
Teheccüt vakti öz(l)e d/okunan Estağfirullah ile kabul olmuş dualardır sevgiliden gelen.
Yalnızlık zaman içinde her şeyin öldüğü şeydir.
Boş görme hiç kimseyi, hiç kimse boşuna değil.
(Y.ed - Güzide Mektuplar Albümü)
Kayıt Tarihi : 14.10.2020 23:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hepimiz bu pazardan birer kefen çalmaya geldik. Tapduk Emre

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!