Aydınlık ufuklar göremeyenler
Bekler sabahları, olana kadar.
Aklı da uzağa eremeyenler
Anlamsızca yaşar ölene kadar.
Dünya işi için bilgi edinmez
Karanlık yenmeye asla didinmez
Yolu sapkın olsa yine de dönmez
Ta ki belasını bulana kadar.
Vicdanına çökse onulmaz ağrı
Taşlaşmış kalbine yerleşmez doğru
Hakka gelin diye yapılsa çağrı
Çağrı duymaz ilham gelene kadar.
Alışkanlık put'u olunca kişi;
Yaptığına tapmak oluyor işi.
Yolunu ışıtan gerçek bilişi
O farkına varmaz bilene kadar.
Geceler sabaha beklerim ersin
Umduğum aydınlık gelir mi dersin?
Aklı eren daim öğütler versin
Durmuşoğlum öğüt alana kadar.
Kayıt Tarihi : 26.5.2017 14:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/26/ogut-alana-kadar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!