Öğüt Şiiri - Zekâi Budak

Dostluğa kabûl edip sözüme güvenirsen
Söyleyeceklerimi dinle yabana atma
Bizler denize koşan birer küçük nehiriz
Er geç vâsıl oluruz böyle delice akma

Kahroluşu içerken bir camdan yudum yudum
De ki: 'Bunu içmekte, nedir benim umudum? '
Yalnız kendine güven herşeyi kendinden um
Başkasının eline bir de diline bakma

Eğer yardım ederken gözetirsen menfaat
Bereket bulamazsın, zarar görürsün kat kat
İyiler darda kalmaz hasta düştüğü saat
Yaptığın iyiliği sen sen ol başa kakma

Halden şikâyet etme, su bulanır durulur
Düşe kalka da olsa her hedefe varılır
Bu dünyada yapılan ahirette sorulur
Herkesle iyi geçin, kalp kırma canlar yakma

Unutma ki ötede hem Cennet var hem de nâr
Muhtaca kol kanat ger, onun yarasını sar
İftiraya üzülme, gerçekleri bilen var
Kim ne isterse desin asla kafana takma

(Acıbadem / İSTANBUL - 1973)