Öğüt Şiiri - Hüseyin Çelik

Gözlerinden eksilmesin mutluluk,
Kar düşmesin saçlarına arkadaş.
İlk bahar çiçeği gibi aç taze dalında
Yaz yağmuru gibi yağ sağanak,sağanak.
Sararıp düşme son bahar yaprağım
Düşmesin yiğit bedenin toprağa.
Sırtın pek olsun dağlara, düşmana alnın ak.
Yaslanma taşa, yalvarma toprağa.
Namerde boyun bükme arkadaş.
Kadere küsme yorgun gecelerinde gurbetin,
İnsana insan gibi davran.
Bir dilim ekmeğini paylaş dostunla.
Kin gütme insana hiçbir zaman
Kargadan peyniri, kurttan koyunu kıskanma.
Herkes nasibini alsın, bırak şu zalimliği.
Alçak gönüllü ol, alçak olma arkadaş.
Sakın düşmanın kalleşliğinden,
Gelmeyesin kör kurşuna.
Nazar değmesin gözüne, kalem kaşına.
Dedim ye, kar yağmasın siyah saçına
Su gibi berrak ol yağmur sonrası,
Fırtına gibi es düşmana karşı,
Kısrakla yarış tut, taylarla koş,
Yol verme arap atına, geçmesin seni.
Yiğit ol, etme namerde minnet.
Kaderde varsa gülmek gülersin, yoksa ağlamak asla.
Yüreğinin sesiyle vicdanın konuşsun.
Sevinme saltanatına, taç ve tahtına,
Bir gün, baykuş tüner kara bahtına.
Unutma yolların hep açık olsun,
Gurura kapılma sende bir kulsun.