Bardak kırsan birkaç parçaya ayırırsın.
Parçaları toplar yapıştırırsın.
Olmadı gider yenisini alırsın.
Ama,… kalp kırarsan paramparça olur.
Tamir edilme imkanı hiç yoktur.
Satın alacak para dünyada yoktur.
Dünya hayatı fanidir, gerisi boştur.
Kafa kır güzelim, kalp kırma.
Bağır çağır yarim, gönül koyma.
Saygılı ol ciğerim, hakaret etme.
Sev insanları canım, kusur görme.
Sadık ol sevgilim, sevdiğini boş verme.
Sorumlu ol kendinden, hep söylenme.
(26.08.2002/İstanbul)
Ömer KementKayıt Tarihi : 11.5.2005 13:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Kement](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/05/11/ogut-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!