Tasa etme, dert etme,
Düşersin, doğrulursun.
Herkes bitsin, sen bitme,
Düştükçe yoğrulursun.
Hayat denen bu yolda,
Düşmek de var kalkmak da,
Zaman adlı rüzgârda,
Uçuşur, savrulursun.
Bu gemide yol alır,
Boraya yakalanır,
Gün olur dalgalanır,
Gün olur durulursun.
Dünya denen bu alçak,
Hep arkandan vuracak,
Sırtından girer bıçak,
Kahpece vurulursun.
Şartlar “pes et” demiştir,
Mert olan etmemiştir,
Yaşamak çetin iştir,
Koşarsın, yorulursun.
Yoksa yaşamak niçin?
İçin yanacak, için!
Elbette pişmek için,
Yanarsın, kavrulursun.
02.11.2021
Burak GünaydınKayıt Tarihi : 19.6.2022 13:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burak Günaydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/06/19/ogut-251.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!