Öğüt Şiiri - Ozan Yazıroğlu

Tarihten silmeye çalışan şu adını,
Sakın o leş yiyicilere kanma kardeş!
Yıllarca katledendi senin atanı,
Sakın ha o katillere kanma kardeş!

Sanar mısın değişti o çirkin yüzü?
Asırlardır üstünde o sinsi gözü.
Zehir gibi etkiler o yalan sözü,
Sakın ha onlara kananlardan olma kardeş!

Karaevli, Yaparlı, Yazır idik ovada,
Düşman geldi eridik tek bir kovada.
Yörük oğlu kalmış yıllarca komada,
Hastalıktan yatıp kalan olma kardeş!

Düşman gelip seni yeniden bulacak,
Tepende yeniden akbaba olacak.
Direnmezsen atanın ruhi soracak,
Hesap veremeyenlerden olma kardeş!

Evladına sinsice zehir satanı,
Aldığın yemeğine çürük katanı,
Emeğinle namusuna yan bakanı,
Sakın insaf edenlerden olma kardeş!

Başkasının evine göz koymayasın.
Düşmana bile sırtından vurmayasın.
Asla kimsenin hakkına girmeyesin,
Sakın namussuzlardan olma kardeş!

Zalimin zulmüne alkış tutanlardan,
Hırsızın uğraşına güzel diyenden,
O zehircilere arka çıkanlardan,
Ağanın, Beyin köpeği olma kardeş!

Koruyasın şu düzenini doğanın.
Canına kıyanlardan olma hayvanın.
Koparma dalından şu mazlum çiçeği,
Yurdunu unutanlardan olma kardeş!

Nerede zalim karşısına durasın.
Nerede hırsız koşup onu bulasın.
Nerede o namussuz hesap sorasın,
Kötüye göz yumanlardan olma kardeş!

Yazıroğlu söyler ki koru töreni;
Affetme yurdun ile seni böleni.
Şu dünyada mazlumu hakir göreni,
Bilip de o susanlardan olma kardeş!