Dünya, gerçekten de onun sözünü,
Gerçek bilene gerçeklik yurdudur;
Anlayana esenlik yurdu.
Ondan azığını düzene zenginlik yurdudur;
Öğüdünü tutana öğüt yurdu.
Allah dostlarının secde ettikleri yerdir;
Allah'ın meleklerinin namaz kıldığı yer.
Allah'ın vahyinin indiği yerdir;
Allah dostlarının alış-veriş ettiği yer;
Orada rahmet kazanırlar;
Orada cennet elde ederler.
Kim dünyayı yerebilir,
Kınayabilir ki o kendisinden ayrılacağını
Yüce sesle bildirmiştir ona;
Ehlinin de zevalini haber vermiştir,
Belasıyla belaya örnek verir;
Sevinciyle sevince yol gösterir.
İnsan, sağ esen yatar;
Derde, mihnete uğrayıp kalkar.
İnsanları teşvik için,
Korkutmak için,
Ürkütmek için,
Çekindirmek için yapar.
Yarın nedamete düşenlerdir onu kınayanlar;
Başkalarıysa onu överler.
Dünya onları korkutmuştur,korkmuşlardır;
Onlara söz söylemiştir, doğru bulmuşlardır;
Öğüt vermiştir, öğüt almışlardır.
Kayıt Tarihi : 11.8.2012 11:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!