Öğüt Şiiri - Efsun Aydın

Pamuk ipliğine bağlı kurduğumuz tüm hayaller ve anlık kararlara bağlı bunlarla savaşabilmek...Kazanmayı beklemeden, hırssız-vakitsiz-çabaların kalıntılarıyla avunmaksa herşeye rağmen üzerinde oynanan bu dünyada ki yaşamanın bedeli!
Yaşayabilmekse tüm bunlara inat belki deTanrının yanlız insan ırkına verdiği özel bir yeenek değildir elbet ama belki de bu yeteneği en hesapsızca harcayan aptallar sınıfı da insanlara özgüdür kimbilir.; ve hatta biz sevenlere...Tüm hayatını servet bahşedermişçesine CANINA verirsin de karşılığını her karesiyle alacakmışçasına ve hatta alamasanda helali hoş olsun dersin yaa eşine dostuna...
Yaa peki sana bana verilen bu hayat ikinci bir sınırsız lüksle sana verilecek mi ki bu kadar değersiz olur sevenin gözünde emeklerin?

en seviyorum ve her sabah kalktığımda yine sevmeye devam ediyorum ve her sbah yeni hbir benle tanışıyorum...Yavaş yavaş hızla yokolup giden bir benlik, kanıtlanmış olsa bile tavizler verilen kişiliğin kırıntıları, fedakarlık adı altında vazgeçilen iş yaşamı, varını yoğunu tek birinsan için feda edilecek kadar yürekli bir BEN, değişmeyen tek şey SEVEN bir KALP...Ödül mü verileceksevene ya da ödüle layık adaylar arasında mı yeralacak? Hem alsa ne kazanacak?
Para mı, ev mi, araba mı, yeni bir adam mı, seven duygulardan arındırılan bir kalp mi?

Peki bunlarverdiğin hayatı sana geri getirecek mi? ...