Öğüt Şiiri - Ümit Yılmaz1

Hayat acımasız, gaddar olsa da,
Sıkı dur, gözyaşın akmasın yavrum.
Felek deryalara kapıp salsa da,
Bir kez olsun gıkın çıkmasın yavrum.

Düşküne vuranı, çok olur derler,
Köksüz yamaçları, sıyırır seller,
Gerçeği âlemde bulamaz, körler,
Manada gerçeğe, varasın yavrum.

Aldanma dünyanın parıltısına,
Kaptırma kendini, yaşantısına,
Madde de mutluluk var mı, baksana,
Doyumsuz lezzeti, tadasın yavrum.

Kimi anlar vardır, sıkar insanı,
Kimi zaman gelir, yakar insanı,
Örnek al kendine, eşsiz insanı,
Daima o yolda, kalasın yavrum.

Arayanlar bulur, inleyen ölür,
Sanma ki yapanın, yanına kalır,
Haklılar, haksızdan öcünü alır,
Özünü Mevlâ’ ya açasın yavrum.

Dünya gül bahçesi, tabi bilene,
Nice nimet vermiş, Rabbim eline,
Şükretmen gerekir, her an haline,
Ne nankörler vardır, bilesin yavrum.

Kaldır ellerini, yakar Huda’ ya
O dualı sesin, dolsun semaya,
Kim bilir ulaşır, arşı âlâya,
Bir gün gelir, doğar, güneşin yavrum.
15.12.1993
Erba