Öğüt Şiiri - Özlem Deniz

Bu dalgalı deniz nasıl da yoruldu
Ruhun dilsiz değil, soluğu durdu
Dipsiz kuyuydu bak
Yağmurlara yuva oldu

Tanımak bitmedi içini,
Kaç sen var, bitmedi mi?
Hangisi eski hangisi yeni?
Yeşeriyor bak yine yeni

Yetinmedin gittin her aşktan
Yoruldun bittin sen de vedalardan
Adın kaderin değil, kalacaksın
Bir iğnenin deliğine sığacaksın

Yağmuru kurut içinde
Bugünden sonra güneş yüzünde
Vazgeçtiklerini göm, toprağının dibine
Çiçek gibi değil, ağaç gibi yeryüzünde

Şiirler hüznün tomurcuğu değil
Mutluluk aslın olsun
Hislerin avuntu değil
Gerçek, haklı, saf sevdan olsun

Yeni şarkıların, anıların olsun
Yeni unutulmazın kalbine yakın dursun
İsyanın sabra, hassasiyetin anlayışa
Tecrüben öğretiye dönsün.

Yoruldum deme, yardım et!
Toy diyeceğine öğret,
Sorumluluklarını hafiflet.
Kusuru açık etme, doğruya yönelt

Kalp kırma azmet
Sorun etme gayret et
Çok sıkma, idare et
Olduğu gibi kabul et

Ellerini yıka, dua et,
Sözlerim kısa, sabret
Ellerine verildi bereket
Yaradanına şükret